Βλόσιος, Γάιος

(2ος αι. π.Χ.).Ρωμαίος στωικός φιλόσοφος, από την Κύμη της Καμπανίας. Υπήρξε φίλος του Τιβέριου Γράκχου και μαθητής του Αντίπατρου του Ταρσέα. Κατά την παράδοση, ο Β. επηρέασε τον δήμαρχο Τιβέριο Γράκχο να επιχειρήσει την εφαρμογή του νόμου που απαγόρευε να έχει κανείςπερισσότερα από 500 πλέθρα δημόσιας γης. Η δράση του Β. ως φιλοσόφου είναι άγνωστη και τα μόνα γι’ αυτόν γνωστά είναι η φιλία του με τον Τιβέριο και οι περιπέτειές του μετά τον θάνατό του, η σύλληψή του μαζί με άλλους οπαδούς του μεταρρυθμιστικού σχεδίου (132 π.Χ.) και η προσαγωγή του σε δίκη. Στην ανάκριση, ο Β. είπε ότι εκτελούσε εντολές του δήμαρχου Τιβέριου και έπρεπε να υπακούσει. Επειδή όμως με την απάντησή του δεν μπορούσε να του αποδοθεί μομφή για πράξεις που έκανε μετά από διαταγή του άρχοντα, ο φίλος των υπάτων Λάιος τον ρώτησε αν θα υπάκουε στον Τιβέριο και σε περίπτωση που του ζητούσε να κάψει το Καπιτώλιο. Ο Β. απάντησε τότε πως ο Τιβέριος ήταν φρόνιμος στη σκέψη άντρας και δεν θα μπορούσε να διατάξει μια τέτοια ενέργεια.Ο Λάιος επέμεινε ζητώντας σαφή απάντηση. Τότε ο Β. αποκρίθηκε πως θα έκαιγε το Καπιτώλιο, γιατί αν το διέταζε ο Τιβέριος, θα το έκανε για το συμφέρον της πολιτείας. Μετά από τη δήλωσή του αυτή φυλακίστηκε, αλλά κατόρθωσε να δραπετεύσει και να βρει άσυλο στην Ασία κοντά στον Αριστόνικο. Όταν όμως ο Αριστόνικος νικήθηκε από τους Ρωμαίους, ο Β. φοβούμενος μήπως πέσει στα χέρια τους, αυτοκτόνησε.